Geschreven door een dochter voor haar moeder.
Een prachtig gedicht, bruikbaar voor iedere uitvaart. Of het nu een kerkdienst of een afscheid in een aula of ergens anders is. De tekst is geschreven door een dochter voor haar overleden moeder. Ze heeft het gedicht zelf voorgelezen in de kerk, prachtig. We mogen het gedicht publiceren en ze wenst iedereen veel sterkte en herkenning met dit gedicht.
Het gedicht
Kon ik maar even bij je zijn, gewoon zomaar heel even,
even met je praten over alledaagse dingen dingen in het leven.
Kon ik maar 5 minuten bij je langs gaan, of je even bellen, al was het maar vijf minuten,
om even over mijn werk te vertellen.
Kon ik maar even een berichtje sturen, zomaar 1 of 2, waarop jij heel vaak antwoord gaf met simpel OK.
Kon je nog maar even bij me komen, al was het maar heel even. Dan kon ik mijn verhaal doen en jij kon mij dan een bevestiging geven.
Kon ik je nog maar even spreken, eventjes naar je toe. Kon je nog maar tegen me zeggen dat ik het heus allemaal goed doe.
Dat is wat ik het meeste mis, die alledaagse dingen. Praten over van alles en nog wat, het zijn nu slechts herinneringen.
Als ik weleens onzeker was, dan pepte jij mij op. Dan gaf je me bevestiging en zei je “Kom op!”
Tranen weg, nu weer door, dat is altijd wat je zei. En ook al ben je er niet meer,
je leeft voort in mij.
